Fock, Dirk

Dirk Fock werd op 19 juni 1858 in Wijk bij Duurstede geboren. Hij studeerde rechten aan de universiteit van Leiden. In 1880 promoveerde hij in rechts- en staatswetenschap, waarna hij naar Indië vertrok. Negentien jaar later keerde hij terug. Fock had belangstelling voor de verbetering van het onderwijs en de decentralisatie van het inheems bestuur wat Indië betreft. Drie jaar was hij minister van koloniën, maar na de val van het kabinet in 1908 vetrok hij naar Suriname en was daar gouverneur tot 1911. Fock werd benoemd tot de nieuwe gouverneur-generaal van Nederlands-Indië, als opvolger van de verguisde Van Limburg Stirum. Hij bekleedde deze functie van 24 maart 1921 tot 6 september 1926.De dalende welvaart van de Javaanse bevolking was kreeg van Fock veel aandacht. Hij ontwikkelde plannen om door modernisering van de infrastructuur en door het stimuleren van emigratie hier verbetering in aan te brengen. Fock had wel te maken met een onrustig politiek klimaat door de economische tegenslag, de stakingen en de repressie. Vele Indonesische groeperingen waren teleurgesteld. Er werd minder verwezenlijkt dan beloofd. Met het centraal stellen van de eigen groep, verscherpten de tegenstellingen. De Europese groep verzette zich tegen ‘verindischen’. Bij het Inheems bestuur nam de oriëntatie op de Indische cultuur toe. Aan het einde van zijn landvoogdij was de situatie in Indië verhard. Het gros van de Nederlanders in Indië beschouwde het land als ‘hun Indië’. Binnen de Indonesische elite moest dat wel uitgroeien tot afkeer en haat. Fock keerde in 1928 terug naar Nederland en werd benoemd tot minister van staat. OP 17 oktober 1942 overleed hij in Den Haag.

Bronnen
-           L.P. van Putten, Ideaal en werkelijkheid, Gouverneurs-generaal in dienst van de Staat 1796-1945 (2002), p.208-213.
-           https://www.parlement.com/id/vg09ll0p2syx/d_dirk_fock (10-11-2017)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Mr. D. Fockstraat (1)